عزم جدی مسئولان کشورمان برای ایجاد توافقی عزتمندانه و برون رفت از مشکلات ، بالاخره نتیجه می دهد و بعد از سالها ، امید واری برای بهبود اوضاع دیپلماتیک و به تبع آن اوضاع اقتصادی کشور ، بیشتر می شود.
یکی از نتایج اولیه ی توافق ، تلاش برای کمرنگ شدن تحریمهای ظالمانه ای بود که بناحق بر این کشور تحمیل شده بود و تنها راه برون رفت از آن ، تعامل با دنیا . دنیایی که تصادفا ! انگلیس هم یکی از کشور های همان دنیاست
دوباره فریاد دلواپسان بلند شد. دلواپسانی که برای مذاکراتی که تحت نظر رهبری بود هم دلواپسند ، برای حضور زنان در استادیوم ، برای برگزاری کنسرت هایی که مجوز دارند ، برای محاسن وزیر ارشاد ، و کلا هر چیزی که مربوط به این دولت باشد دلواپسند ، و عجبا که این افراد هیچوقت دلواپس رشوه ها و اختلاس ها و دزدیها و حق کشی ها نبوده و نیستند و نخواهند بود ! دلیلش هم واضح است . چون همه جور دلواپسی نان و آب نمی شود برای آدم که ! فقط برخی انواعش به درد می خورد ، یک نوع خاصش هم برای برخی دانشجویان صرف میکند ، خاصه برای رزرو کردن یک میز به این بزرگی!
چند بار که در خانه ی همسایه ! اخبار و تحلیلهای بی بی سی به سمع و نظرم می رسید ، متوجه شدم که علیرغم سالها دشمنی و غرض ورزی ، از معمار کبیر انقلاب اسلامی با لفظ (آیت الله خمینی) و از رهبر ایران نیز با عنوان (آیت الله سید علی خامنه ای) نام برده می شود . عجیب تر اینکه خود همسایه مان که پس از انقلاب ، مشتری ثابت اخبار بی بی سی بوده ، نقل می کند که یکبار هم نشده که مسئولین ایران مورد بی احترامی لفظی این شبکه قرار گیرند .
اما در عوض مطبوعات و رسانه های ما حسابی از خجالت طرف مقابل در آمدند . از روباه و سگ و گرگ و عقرب و هر گونه جانور دیگری که به فکرتان می رسد ، بار مردم ، مسئولین و وزیر یک کشور که به قصد برقراری مجدد روابط به کشورمان سفر کرده است کردند و کلی هم افتخار نمودند !
به یاد داریم که رهبرمان در مورد حمله به سفارت انگلیس ، آن را نادرست خواندند و مطمئنا از سر گیری مجدد روابط و سفر وزیر هم بدون اطلاع و اذن ایشان نبوده است . پس چرا باز عده ای (به معنای واقعی خودسر) بخود اجازه داده اند که دایه ی مهربان تر از مادر و کاسه ی داغ تر از آش شوند و بقصد فحاشی و به نمایش گذاشتن فرهنگ والای دانشجوییشان قصد آشوب در مقابل سفارت را داشته باشند؟
در کیفیت و کمیت ضربه هایی که انگلیس به ایران زده است ، شکی نیست . اما دیپلماسی می گوید هیچ دشمنی تا ابد دشمن نیست و اگر چنین باشد باید از روسیه ی (عزیز دل) بیشتر دل چرکین باشیم که ضربه اش به کشورمان کاری تر از آمریکا و انگلیس و روباه و شغال و مارمولک بود !
خدای ناکرده اگر در انگلیس به مسئولین کشور ما چنین الفاظی نسبت داده شود تکلیف چیست ؟ رابطه با انگلیس تصمیمی است که متخصصان امر و دولتمردان گرفته اند و روا نیست تنی چند برای تضمین میز آینده ی خود از اعتبار کشور و ادب مردم مایه بگذارند !
افرادی هم که با افتتاح سفارت کاسبیشان لنگ می شود به بزرگواری خودشان ببخشند ! البته حق کسانی که فعالیتهای علمیشان زیر ذره بین می رود قابل گذشت نیست !!!
ظاهرا این دوست عزیز نیز مثل همان دانش آموزی که گفته شد در زیر زمین خانه اش اورانیوم غنی می کند ، در مطبخ منزلشان مشغول رصد موشکهای قاره پیما بوده یا در مورد فناوری نانو ابداع جدیدی انجام می داده که اینچنین از زیر ذره بین رفتن خانه اش مغموم است !
از نیروی انتظامی ممنونم که برای یکبار هم که شده ، افرادی را که قصد دارند به هر ترتیبی شده جلوی پیشرفت و اصلاح امور را بگیرند ، سر جایشان نشاند و به آنها یاد آوری کرد که با هو کردن و فحش دادن و احیانا استفاده از لفظ (بچه حزب اللهی) و امثالهم و ادعای پاسداری از خون شهدا و امثالهم ، دیگر نمی توانند کاسبی کنند و نام حزب اللهی های واقعی و خانواده ی شهدا را تابلو سر در مغازه شان کنند .
سالها شاهد بودیم که (اسماعیل فلاح ) تلاش کرد تا حتی از جمع شدن آب در کوچه های لندن هم سوژه ای بسازد برای این که ( ما خیلی خوبیم و اینها همه شون بدن !) اما موفق نشد . پس بهتر است کمی هم ادب و آداب دیپلماتیک یاد بگیریم و بجای فحش های آب نکشیده دادن ، بنشینیم و بگذاریم کسانی که کارشان را بلدند ، کار کنند و مطمئن باشیم که در راس امور ، رهبری داریم که نگاهبان دین و دنیای ماست و نشان داده است که بر سر عزت و شرف این مملکت با کسی معامله نخواهد کرد .
از همون اولش هم رفتن مسئله ایران به شورای امنیت بخاطر همین رفتارهای احساسی و حرف های نسنجیده بود . بالاخره که چی ؟ تا ابد که نمیتونیم دور کشور دیوار بکشیم و با همه بجنگیم که !