468) شهرستان فرهنگ دوست شبستر!

سلام

احتمالا شما هم بارها عبارت " مردم فرهنگ دوست شبستر" یا "شهرستان فرهنگ دوست شبستر" را شنیده اید . البته این عبارات در مقاطع زمانی خاص مانند زمان انتخابات مجلس بطور تصاعدی افزایش پیدا میکند . ایضاً در مجالس و محافلی که قرار است آمار افتخار آمیزی از طرف مدیری ارائه شود و حاضران فقط نقش "ماشین سوت و کف زن" را ایفا می کنند نیز به کرات این عبارت شنیده می شود.

بارها گفته ام و میگویم : فرهنگ دوست بودن و با فرهنگ بودن با همدیگر فرسنگ ها فاصله دارد . حتی با سواد بودن هم فقط یکی از هزاران مولفه ی با فرهنگ بودن است و اینکه شونصد سال قبل در شهری مدرسه ای افتتاح شده باشد ، دال بر این نیست که الان مردم آن شهر در فرهنگ و ادب سر آمد روزگارند !

اشتباه نشود . لطفا رگ غیرت بعضی ها و ایضاً رگ ناسیونالیستی عده ای دیگر باد نکند . هدف این نیست که بگوییم مردم خطه ای -زبانم لال!- بی فرهنگند. هدف اینست که گفته شود فرهنگ دریایی است بیکران که هر کس به میزان گنجایش ظرف خود از آن بهره مند شده است .

در همین خطه ی فرهنگدوست ! روزانه صدها مورد بی فرهنگی از جانب خود ما مردم اتفاق می افتد . شاید خیلی از این حرکات از افراد با سواد سر می زند که در ذهن خود با فرهنگند ! اما "با فرهنگ شناخته شدن" فرق میکند با "توهم با فرهنگ بودن!" مانند توهمی که سالها بر سر زبان ها بوده که ایرانیان باهوشترین مردم دنیا هستند ! و شاید خیلی ها جرات مخالفت با چنین موضوعی را بخود ندهند. اما عزیزان ، واقعیت چیز دیگریست... ایرانیان باهوشترین مردم دنیا نیستند و این مقام از آن مردم کره ی جنوبی است!

این همه را گفتم تا مقدمه ای باشد برای ادامه ی مطالب . در ادامه گلچینی از هزاران کاری که باید آدمهای با فرهنگ انجام دهند ( و شاید بعضی کارها که آدمهای با فرهنگ نباید انجام دهند ) آورده شده است . شاید مقایسه ی رفتار خودمان با این لیست بسیار خلاصه شده ، گوشی را دستمان بدهد که آیا واقعا با فرهنگیم یا فقط فرهنگدوست !

456) توهم "خود مقام اول بینی" فراگیر در ادارات شبستر

سلام

مدیون منین اگه فکر کنین تصور برخی از شهروندان اینه که این همه به رخ کشیدنهای مقام اولی در سالهای ماضی توسط ادارات و تبریک گفتنشون به همدیگه ، کوچکترین ارتباطی به فرا رسیدن زمان تعویض برخی از مدیران و علاقه ی بیش از حد شون به میز و صندلیشون داره . اصلا ماها که همچین فکری نمیکنیم و چون عادت داریم مثبت اندیش باشیم ، همیشه تصورمون بر اینه که مدیران ادارات فقط از سر شوق خدمت به مردم همیشه در صحنه ، و بدون هیچگونه چشمداشت ، مثل شمع می سوزند و نور می افشانند ! (البته آخرین اخبار حاکیست که قراره برخی از این مدیران گاز سوز بشوند) و گاهگاهی هم برای اینکه تبریک دانی مردم خالی نباشه ، قهرمان شدنشون در سالهای قبل رو به خودشون و ما ملت شریف تبریک میگن و صد البته بنر هم میزنن ، والا امکان تعویض برخی از اینها کوچکترین ارتباطی به موضوع نداره و افرادی هم که گاهگاهی دور هم جمع میشن و دنبال راهکار برای ابقای فلان مدیر هستند کاملا بصورت خودجوش ! و فقط برای رضای خدا اقدام میکنند !

اما ....

453) یک روز با کارمندان عزیز ....

دانشمندان بتازگی کشف کرده‌اند ‌نیمی از مغز یک کارمند را آرزوهایش تشکیل می‌دهد و نیمی دیگرش را رویاهای بعد از آرزو. دانشمندان در زمینه این تحقیق سختی زیادی نکشیده‌اند. کافی است یک روز کارمند باشید.

در ادامه چند صحنه از ساعات مختلف زندگی یک کارمند فرضی تصور شده است . از آنجا که تقریبا تمام روز های زندگی یک کارمند شبیه هم است ، تصور بقیه روز ها به عنوان تکلیف شب به خود خوانندگان عزیز واگذار می شود . ضمنا چون ما در شبستر اصلا از این نوع کارمندان نداریم و کارمندان عزیز ادارات شبستر از صبح خروسخوان تا زمانی که جان در بدن دارند فقط و فقط کار میکنند و کار ارباب رجوع را راه می اندازند و اصلا در وقت اداری صبحانه نمی خورند و برای دادن رو تختی ، مجالس دید و بازدید هم نمی روند و خبر نگار و عکاس هم همراهشان نمی برند ، بنابر این زندگی این کارمند فرضی در شهری دیگر (مثلا تهران) تصور شده که ساعات کاریشان ممکن است کمی متفاوت باشد .

451) جیرنده اله جیر کی یاماخ گوتورسون !

سلام

داشتم تو دنیای خبر ها می گشتیدم ! که برخوردم به چند تا از بیانات نماینده ی محترم شبستر. خداییش هم نماینده به این میگن . یکی دو روز رفت تو کار تحقیق و تفحص از خودرو سازان ، که یواشکی قیمتهاشونو نبرن بالا ، علنی تو رسانه ی خیلی ملی ! اعلام کردن که ماشین گرون میشه و هر کس هم نمیتونه بخره به (......بوووووق.....).

                                                              
                          

کارخانه ی سازنده ی خودرو های ملی مون هم ایکی ثانیه بعد از اعلام این خبر بلافاصله عبارت (ظرفیت فروش تکمیل است) رو تو قسمت فروش آبانماه به مردم همیشه در صحنه هدیه کرد تا مردم بفهمن که تا الان که داشتن خودرو به این عظمت "98% تولید داخل!" رو مفت سوار میشدن در حقیقت لطفی بوده که مسئولین بهشون داشتن و از این به بعد همون (کشتی آنجلیکا) رو دو برابر بخرن تا حساب کار دستشون بیاد و اینقدر به دولت کلید ، کلید نکنن که پس قول صد روزه چی شد؟!؟

 

      

 

 

البته نماینده فعال ما هم بیکار ننشستن و فاش کردن که ما خودرو ساز نبودیم و تا حالا توهم خودرو سازی داشتیم! ایشون صد البته اعلام نکردن که منظورشون از "ما" دقیقا چه کسانی هستن؟ چند روز پیش هم که فرموده بودند که دریاچه ی ارومیه باید احیا شود ! و دلیل خشک شدنش هم خشکسالی و چاههای غیر مجاز است ! بنده به این نتیجه رسیدم که یکی از دانشگاههای منطقه ، در بین این همه الواح تقدیر و پتو دادن به خانواده های شهدا ، یک دکترای افتخاری "توضیح واضحات " یا " تکرار مکررات " به ایشان اعطا نماید تا خدای نکرده فکر نکنند که مردم حوزه انتخابیه زبانم لال ! قدر نشناس هستند .

البته بخاطر اینکه ......

443) کسب مدال طلای "تولید مدیر نمونه" توسط شبستر

سلام

دیروز بعد از مدتها توفیقی دست داد تا برای بار N ام فیلم اخراجی های اول را ببینم . یکی از صحنه هایی که تا بحال اینقدر تاثیر گذار نبود صحنه ای است که اکبر عبدی ( معروف به بایرام لودر! ) در اولین شب ورود به جبهه به سرعت دنبال عکاس رفته و میگوید : بچه ها ! عکاس باشی رو آوردم . یه عکس اینجا بعد ها تو تهران خیلی به درد می خوره ......

بی رو دربایستی یاد یه تعداد از عزیزان افتادم که این روزها به هر بهانه ای جلوی دوربین می روند . البته بر همگان واضح و مبرهن است که تاثیر میکروفن و تریبون و گوش شنوا بسیار بیشتر است اما چه باید کرد .... وقتی مادر نیست ، با زن بابا باید ساخت ..... (قویون اولمین یئرده ، گئچی یه عبدالکریم دییر لر !)

435) جاده ی استراتژیک!! شبستر صوفیان

سلام

آنهایی که حافظه ی خیلی قوی دارند یادشونه که در انتهای دولت قبل جاده ی حد فاصل شبستر تا صوفیان در عرض 10 روز "به اصطلاح" تمام شد و مسئولان با استفاده از روش "بوق و کرنا" آن را افتتاح کردند و کلی هم سر مردم منت گذاشتند که : آی رعیت ! دولت فخیمه از سر لطف و عنایت ، بار دیگر شما رعایا را مورد مرحمت ملوکانه قرار داد و جاده ای را که حتی پدر بزرگهای شما نیز تاریخ شروع آنرا به یاد ندارند 10 روزه تمام کرد!

اما................

422) سوال از فرماندار شبستر + توصیه به خبرنگار شبستر

سلام

خسته نباشید آقای فرماندار

امروز عکسی از طرف یکی از خوانندگان به ایمیل من رسید که جای تفکر بسیار دارد . هر چقدر که خواستم بی توجه باشم نشد. اول خواهش میکنم تصویر را ببینید (هر چند که احتمالا دیده اید ) اگر برای شما مهم بود ، تشریف بیاورید ادامه مطالب دور هم کمی صحبت کنیم ...

420) توهین به شعور مردم تا به کی؟ (بقلم دانشجوی پیام نور بنیس)

سلام

مطالبی را که در ادامه خواهید خواند توسط یکی از خوانندگان خوب وبلاگ (که اظهار کرده اند دانشجوی دانشگاه پیام نور بنیس هستند) برای من توسط ایمیل ارسال گردیده است .  هر چند که نهایت ادب و متانت در مطالبشان رعایت شده است ، در برخی قسمتها تغییر جزئی در مطلب ارسالیشان (صرفا به لحاظ نگارشی) داده ام. انتشار این مطلب  ، به معنای تایید یا تکذیب آن از طرف وبلاگ نیست .

مطمئنا طبق روال قبلی منتظر پاسخگویی از طرف مسئولین این دانشگاه خواهیم بود هر چند که من و شما نیک میدانیم که این انتظار چقدر طول خواهد کشید.....

آن روز در آن سنگرها می دیدیم...

امروز در این سنگر ها می بینیم ....

412)) احساس مسئولیت شورای شهر شبستر در دقیقه نود !

سلام

اون قدیما بچه که بودیم (خوب از اولش که این قد و قواره رشید رو نداشتیم) گاهی با همسن و سالامون دعوامون می شد، بعدش که بزرگترا میومدن ما رو جدا کنن ، هر طرف بچه ی خودش رو میگرفت تا از معرکه کارزار عقب بکشه ، در اون لحظه ی آخر ، هر کدوم از طرفین دعوا سعی میکردیم تا ضربه نهایی رو هر طوری شده خودمون بزنیم. بالاخره لنگی ، لگدی ، چکی حتی نوک انگشتمان هم می خورد کافی بود ! چون بر خلاف تصور ، هدف از اون ضربه ی آخر اصلا آسیب زدن به طرف یا به اصطلاح ، درد آوردنش ! نبود . اون ضربه ی آخر جنبه ی حیثیتی داشت  و بخیال خودمون هر کسی که ضربه ی آخر رو میزد (هر چند خیلی ضعیف) برنده ی دعوا بود و حتی در لحظاتی که مادرمون کشون کشون ما رو به عقب نشینی اجباری واردار میکرد ، طرفی که آخرین ضربه رو زده بود با لحنی ظفرمندانه میگفت: دیدی آخرشو من زدم !

البته این در مورد پسرا بود و در مورد دختر خانوما چنین اتفاقی رخ نمیداد و اونها موقع دعوا در آخرین لحظات مقداری از گیس طرف مقابل را به عنوان تیمن و تبرک ! می کندند و افتخارشان برای پیروزی هم معمولا با استناد به همین چند تار مو و آثار چنگ در صورت طرف مقابل ، بیان می شد .

داستان شورای شهر و عزل شهردار شبستر هم دقیقا منو یاد دوران شیرین کودکیم انداخت.... چون که...

410) شیرین ترین روز زندگی من

سلام

امروز صبح زودتر از بقیه ی روزها بیدار شده بودم. کار اداری داشتم و اگر کمی دیر تر می جنبیدم باز هم کارم به فردا می کشید. هر چند که زودتر بیدار شدن در روند کار اداری تاثیر ندارد . اگر بخواهد(بخواهند) که به فردا بکشد ، می کشد !

دستی به سر و رویم کشیدم تا ریش اصلاح نکرده و موهای نامرتب را بیشتر به هم بریزم . به گفته یکی از رفقا (که از آن اداره ای های با سابقه است) ، اینطوری بدبخت تر به نظر می رسم و ممکن است کارم سریع تر راه بیفتد. پیراهن یقه دیپلمات را نمیتوانستم بپوشم. چون هنوز بوی ادکلن میداد. پیراهن دیگری از داخل سبد لباس چرک ها یافته و بر تن کردم . چاره ای نبود .

تو این هوای گرم باید کت هم می پوشیدم ، چون ترکیب کت و تسبیح ، در خیلی از ادارات ، معجزه میکند ! روی کفشها را هم به نوبت با پشت ساق شلوار پای مخالف ! برق انداختم و از در زدم بیرون ......