سلام
خسته نباشید آقای فرماندار
امروز عکسی از طرف یکی از خوانندگان به ایمیل من رسید که جای تفکر بسیار دارد . هر چقدر که خواستم بی توجه باشم نشد. اول خواهش میکنم تصویر را ببینید (هر چند که احتمالا دیده اید ) اگر برای شما مهم بود ، تشریف بیاورید ادامه مطالب دور هم کمی صحبت کنیم ...
بله........ آقای فرماندار، این مطلب از محاورات شعبان جعفری نیست، از محاورات خبر نگار شهرستان شبستر است که در اداره تحت امر شما دفتر دارد. شخصی که اگر خاطرتان باشد در انتخابات وبلاگ شخصی ایشان را به عنوان منبع خبرهای انتخاباتی معرفی کردید و معتبرش خواندید.
سوال من و خیلی از شهروندان این است. آیا در شهرستان شبستر ، قحط الرجال اینقدر بیداد میکند که خبرنگار آن شهر که ویترین فرهنگ و ادب شهرستان بایستی باشد ، باید چنین فردی باشد که چشم ببندد و دهان باز کند؟ آیا نماینده ی فرهنگی این شهرستان که از دیر باز به فرهنگدوستی و ادب پروری شهره است باید منتقدان وبلاگ مثلا معتبرش! را سگ خطاب کند؟
آیا بهتر نیست در انتخاب و حمایت بی حدو حصر از افرادی که با مردم ارتباط متقابل دارند دقت بیشتری شود و چنین پست های حساسی را از بین افراد باسواد تر - با فرهنگ تر و دارای سعه ی صدر و قدرت برقراری ارتباط بیشتر انتخاب نمائید که شاعر شیرین سخن در این باب گفته است...
و اما روی سخنم با آقای احمدی عزیز:
آقای طایفه احمدی ، اینبار اسم شما را نقطه چین (بقول خودتان نکته چین) نکرده ام، شما را دوست دارم و برایتان احترام قائلم و خود نیز شاهد بوده اید که در وبلاگ من هر چند انتقاد آزاد است ولی تا بحال نظر یا مطلبی که توهین بشما (منظورم انتقاد نیست ها ) در آن باشد اجازه انتشار نیافته است .
این سخنان که شما با خوانندگان وبلاگتان رد و بدل میکنید در شان وبلاگ خبری یک منطقه که سهل است ، در شان یک قهوه خانه ی بین راه هم نیست . این ادبیات چاله میدانی که شما بخود اجازه بدهید هر چه را که به مغزتان می رسد تایپ کنید شاید در آن زمان که در شرفخانه عکاس بودید مشکلی نداشت ولی الان حداقل به حرمت شهری که اسمش و اداره اش ممر درآمد شماست کمی رعایت کنید.
رک و راست میگویم که چند نفری که دور شما جمع شده اند و به به چه چهشان حال خوانندگان شما را بد میکند ، دارند شما را به بیراهه میبرند. وبلاگی که در محیط عمومی منتشر می شود ، حریم خصوصی نیست . وبلاگ شما اگر اعتباری داشته باشد مدیون همین خوانندگانی است که سگ خطابشان کرده اید. و اعتبار وبلاگ را باید از منتقدان دریافت نه بادمجان دور قاب چین هایی که یک متن آماده تقدیر و تشکر دارند و برای هر مطلب شما همان را مینویسند و فقط عنوانش را عوض میکنند.
دلیل اینکه اینچنین خود را در عرش می بینید چیست ؟ آیا فکر نمیکنید اگر انتقاد آن دوست را همان اول میپذیرفتید و تشکر میکردید ، احترام و اعتبار خود را بالاتر می بردید؟
بگذارید از طرف شما هم به قضیه نگاه کنم تا یکطرفه به قاضی نرفته باشیم .... خواننده ای می آید و در وبلاگ شما به شما حرف نامربوطی می زند . فحش می دهد . توهین میکند... درست ؟ شما که بقول خودتان میتوانید نظر را حذف کنید چرا باید دهان خود را به الفاظ زشت بیالایید ؟ پس فرق شما با آن شخص در چیست ؟
آیا فکر نمیکنید که یکی از خوانندگان وبلاگ شما همان هانیه (یا بقول همان خواننده شما حانیه) کوچولو باشد ؟ آیا الفاظ شما مناسب خوانده شدن توسط یک بچه دبستانی هست یا نه؟
شما مطلب خواننده را نمی نویسید و در عوض پاسخ فحش های وی را با بدترین کلمات می دهید تا دلتان خالی شود . خواننده ای که به وبلاگ مثلا فرهنگی شما مراجعه میکند ، بدون سابقه ی ذهنی با مدیر وبلاگی رو برو میشود که خوانندگان خود را به باد فحش گرفته ، بدون آنکه بدانند ایشان به شما چه گفته شده. خودتان باشید چه تصوری میکنید؟
میدانم ..... نظرهایی برای شما میفرستند که حاوی فحش است .... برای من هم تا دلتان بخواهد از این ناسزاها می فرستند.... ما وبلاگ نویسیم آقای احمدی .... همه ما مخالفین و منتقدینی هم داریم ... اصلا این طرز فکر را همین امروز از مغزتان بریزید بیرون که باید همه دنیا موافق شما باشند .... اینکه شما درست فکر میکنید و بقیه اشتباه ... اینکه هر کس باید وبلاگ شما را میبیند باید از شما تعریف کند ...اینطور نیست.
منتقد را به چشم مصلح ببینید نه مسلح ! و این تفکر را که کل مردم کره ی زمین به شما حسودی میکنند و غبطه ی جایگاه شما را می خورند به کلی از تفکراتتان پاک کنید . شما هم یک انسان هستید و هیچ فرقی با بقیه ندارید . شما هم اشتباه میکنید و بعضی وقتها اشتباه شما آبروی یک منطقه ، آبروی یک شهرستان را به باد میدهد.
من هم در نظراتی که به من میرسد اگر نظری را خلاف عرف و ادب ببینم منتشرش نمیکنم ولی هیچوقت به نویسنده ی آن فحش های چارواداری نمی دهم چون اولا برای بقیه ی خوانندگان که آن مطالب را میبینند احترام قائلم و دوما فکر نمیکنم فحش متقابل چاره ی کار باشد.
شما که بخاطر کهولت سنتان خبرنگار پیش کسوت انتخاب شدید . به همه هم گفتید انتخاب خبرنگار نمونه ! ما هم قبول کردیم دیگر . مردم هم وانمود کردند که قبول کردند و شرفخانه ای ها هم که برایتان پلاکارد نوشتند و بعضی ها هم که لوح تقدیر دادند که ! پس دیگر چه میخواهید؟ چرا بخود اجازه میدهید که هر لفظی را بکار ببرید . شما مثلا نماینده نمونه فرهنگی هستید آخر! شما که سنی ازتان گذشته و جوان ها باید از شما الگو بگیرند.
اینکه ما بگوییم کسی که دوست ندارد از سایت ما برود بیرون درست نیست. انگار شما خلبان هواپیمایی باشید و وسط راه به مسافران بگویید هر کس از خلبانی من راضی نیست همین الان از هواپیما پیاده شود ! نمی شود دیگر عزیز من . یک مقدار صبر ، یک مقدار متانت ، یک مقدار فرو خوردن خشم و کمی تطابق با ادبیات و فرهنگ مشکل شما را بسادگی حل خواهد کرد.
معمولا ما به یاد داریم که انسان هر چه پیر تر شود صبرش و ادبش باید بیشتر شود . الگو باشد و از بی ادبان ادب یاد بگیرد نه اینکه با بی ادبان مسابقه بدهد! دوستتان داریم و همیشه از مطالب شما استفاده میکنیم و اینهایی هم که گفتیم از سر همین رفاقت و دوست داشتن بود . نمیدانم که در قبال این مطالب هم فحش خواهید داد یا از اینکه یک دوست بقصد اصلاح و پیشرفت شما (نه بقصد تخریب) عیب شما را گفت از او ممنون خواهید شد. ولی بیاد بیاورید که الگوی زندگی ما حضرت رسول (ص) بود که شخصی هر روز بر سرش خاکروبه می ریخت و روزی که غایب بود جویای احوالش شد و همین باعث اسلام آوردن آن شخص شد.
بیاد داشته باشید که امام محمد باقر (ع) در مقابل شخصی که به او گفت انت بقر (تو گاو هستی) نگفت گاو خودتی و جد و آبادت ! علوفه ات کم شده ما ما نکن! بلکه با عطوفت و مهربانی و فرهنگ صحیح او را هدایت کرد. امامی که امام بود و خبرنگار خدا بود برای کل دنیا .....
کمی مطالعه کنید ... کمی صبر را تمرین کنید ... کمی بیشتر تفکر کنید . بخودتان ما نگویید . بگذارید دیگران برای شما ضمیر جمع بکار ببرند نه خودتان . که "ان الله لا یحب کل مختال فخور ...." . خداوند به همه مان بصیرت واقعی عنایت بفرماید و روح همسر مهربان و دختر معصوم شما را قرین رحمت کند.
یا علی
سوال من و خیلی از شهروندان این است. آیا در شهرستان شبستر ، قحط الرجال اینقدر بیداد میکند که خبرنگار آن شهر که ویترین فرهنگ و ادب شهرستان بایستی باشد ، باید چنین فردی باشد که چشم ببندد و دهان باز کند؟ آیا نماینده ی فرهنگی این شهرستان که از دیر باز به فرهنگدوستی و ادب پروری شهره است باید منتقدان وبلاگ مثلا معتبرش! را سگ خطاب کند؟
آیا بهتر نیست در انتخاب و حمایت بی حدو حصر از افرادی که با مردم ارتباط متقابل دارند دقت بیشتری شود و چنین پست های حساسی را از بین افراد باسواد تر - با فرهنگ تر و دارای سعه ی صدر و قدرت برقراری ارتباط بیشتر انتخاب نمائید که شاعر شیرین سخن در این باب گفته است...
ندهد هوشمند روشن رای ............... به فرومایه کارهای خطیر
بوریاباف اگر چه بافنده است ................. نبرندش به کارگاه حریر
و اما روی سخنم با آقای احمدی عزیز:
آقای طایفه احمدی ، اینبار اسم شما را نقطه چین (بقول خودتان نکته چین) نکرده ام، شما را دوست دارم و برایتان احترام قائلم و خود نیز شاهد بوده اید که در وبلاگ من هر چند انتقاد آزاد است ولی تا بحال نظر یا مطلبی که توهین بشما (منظورم انتقاد نیست ها ) در آن باشد اجازه انتشار نیافته است .
این سخنان که شما با خوانندگان وبلاگتان رد و بدل میکنید در شان وبلاگ خبری یک منطقه که سهل است ، در شان یک قهوه خانه ی بین راه هم نیست . این ادبیات چاله میدانی که شما بخود اجازه بدهید هر چه را که به مغزتان می رسد تایپ کنید شاید در آن زمان که در شرفخانه عکاس بودید مشکلی نداشت ولی الان حداقل به حرمت شهری که اسمش و اداره اش ممر درآمد شماست کمی رعایت کنید.
رک و راست میگویم که چند نفری که دور شما جمع شده اند و به به چه چهشان حال خوانندگان شما را بد میکند ، دارند شما را به بیراهه میبرند. وبلاگی که در محیط عمومی منتشر می شود ، حریم خصوصی نیست . وبلاگ شما اگر اعتباری داشته باشد مدیون همین خوانندگانی است که سگ خطابشان کرده اید. و اعتبار وبلاگ را باید از منتقدان دریافت نه بادمجان دور قاب چین هایی که یک متن آماده تقدیر و تشکر دارند و برای هر مطلب شما همان را مینویسند و فقط عنوانش را عوض میکنند.
دلیل اینکه اینچنین خود را در عرش می بینید چیست ؟ آیا فکر نمیکنید اگر انتقاد آن دوست را همان اول میپذیرفتید و تشکر میکردید ، احترام و اعتبار خود را بالاتر می بردید؟
بگذارید از طرف شما هم به قضیه نگاه کنم تا یکطرفه به قاضی نرفته باشیم .... خواننده ای می آید و در وبلاگ شما به شما حرف نامربوطی می زند . فحش می دهد . توهین میکند... درست ؟ شما که بقول خودتان میتوانید نظر را حذف کنید چرا باید دهان خود را به الفاظ زشت بیالایید ؟ پس فرق شما با آن شخص در چیست ؟
آیا فکر نمیکنید که یکی از خوانندگان وبلاگ شما همان هانیه (یا بقول همان خواننده شما حانیه) کوچولو باشد ؟ آیا الفاظ شما مناسب خوانده شدن توسط یک بچه دبستانی هست یا نه؟
شما مطلب خواننده را نمی نویسید و در عوض پاسخ فحش های وی را با بدترین کلمات می دهید تا دلتان خالی شود . خواننده ای که به وبلاگ مثلا فرهنگی شما مراجعه میکند ، بدون سابقه ی ذهنی با مدیر وبلاگی رو برو میشود که خوانندگان خود را به باد فحش گرفته ، بدون آنکه بدانند ایشان به شما چه گفته شده. خودتان باشید چه تصوری میکنید؟
میدانم ..... نظرهایی برای شما میفرستند که حاوی فحش است .... برای من هم تا دلتان بخواهد از این ناسزاها می فرستند.... ما وبلاگ نویسیم آقای احمدی .... همه ما مخالفین و منتقدینی هم داریم ... اصلا این طرز فکر را همین امروز از مغزتان بریزید بیرون که باید همه دنیا موافق شما باشند .... اینکه شما درست فکر میکنید و بقیه اشتباه ... اینکه هر کس باید وبلاگ شما را میبیند باید از شما تعریف کند ...اینطور نیست.
منتقد را به چشم مصلح ببینید نه مسلح ! و این تفکر را که کل مردم کره ی زمین به شما حسودی میکنند و غبطه ی جایگاه شما را می خورند به کلی از تفکراتتان پاک کنید . شما هم یک انسان هستید و هیچ فرقی با بقیه ندارید . شما هم اشتباه میکنید و بعضی وقتها اشتباه شما آبروی یک منطقه ، آبروی یک شهرستان را به باد میدهد.
من هم در نظراتی که به من میرسد اگر نظری را خلاف عرف و ادب ببینم منتشرش نمیکنم ولی هیچوقت به نویسنده ی آن فحش های چارواداری نمی دهم چون اولا برای بقیه ی خوانندگان که آن مطالب را میبینند احترام قائلم و دوما فکر نمیکنم فحش متقابل چاره ی کار باشد.
شما که بخاطر کهولت سنتان خبرنگار پیش کسوت انتخاب شدید . به همه هم گفتید انتخاب خبرنگار نمونه ! ما هم قبول کردیم دیگر . مردم هم وانمود کردند که قبول کردند و شرفخانه ای ها هم که برایتان پلاکارد نوشتند و بعضی ها هم که لوح تقدیر دادند که ! پس دیگر چه میخواهید؟ چرا بخود اجازه میدهید که هر لفظی را بکار ببرید . شما مثلا نماینده نمونه فرهنگی هستید آخر! شما که سنی ازتان گذشته و جوان ها باید از شما الگو بگیرند.
اینکه ما بگوییم کسی که دوست ندارد از سایت ما برود بیرون درست نیست. انگار شما خلبان هواپیمایی باشید و وسط راه به مسافران بگویید هر کس از خلبانی من راضی نیست همین الان از هواپیما پیاده شود ! نمی شود دیگر عزیز من . یک مقدار صبر ، یک مقدار متانت ، یک مقدار فرو خوردن خشم و کمی تطابق با ادبیات و فرهنگ مشکل شما را بسادگی حل خواهد کرد.
معمولا ما به یاد داریم که انسان هر چه پیر تر شود صبرش و ادبش باید بیشتر شود . الگو باشد و از بی ادبان ادب یاد بگیرد نه اینکه با بی ادبان مسابقه بدهد! دوستتان داریم و همیشه از مطالب شما استفاده میکنیم و اینهایی هم که گفتیم از سر همین رفاقت و دوست داشتن بود . نمیدانم که در قبال این مطالب هم فحش خواهید داد یا از اینکه یک دوست بقصد اصلاح و پیشرفت شما (نه بقصد تخریب) عیب شما را گفت از او ممنون خواهید شد. ولی بیاد بیاورید که الگوی زندگی ما حضرت رسول (ص) بود که شخصی هر روز بر سرش خاکروبه می ریخت و روزی که غایب بود جویای احوالش شد و همین باعث اسلام آوردن آن شخص شد.
بیاد داشته باشید که امام محمد باقر (ع) در مقابل شخصی که به او گفت انت بقر (تو گاو هستی) نگفت گاو خودتی و جد و آبادت ! علوفه ات کم شده ما ما نکن! بلکه با عطوفت و مهربانی و فرهنگ صحیح او را هدایت کرد. امامی که امام بود و خبرنگار خدا بود برای کل دنیا .....
کمی مطالعه کنید ... کمی صبر را تمرین کنید ... کمی بیشتر تفکر کنید . بخودتان ما نگویید . بگذارید دیگران برای شما ضمیر جمع بکار ببرند نه خودتان . که "ان الله لا یحب کل مختال فخور ...." . خداوند به همه مان بصیرت واقعی عنایت بفرماید و روح همسر مهربان و دختر معصوم شما را قرین رحمت کند.
من آنچه شرط بلاغ است با تو میگویم ............. تو خواه از سخنم پند گیر ، خواه ملال
یا علی
م
