این وبلاگ کاملا شخصی بوده و وابستگی به هیچ حزب - گروه - ارگان - NGO - نهاد دولتی یا خصوصی و یا تشکلهای سیاسی و اجتماعی ندارد. وامدار هیچ جریان سیاسی و غیر سیاسی نبوده و مسئولیت مطالب نوشته شده را بعهده میگیرد . چنانچه فردی به عنوان یا محتوای مطلبی اعتراض داشته باشد ، نویسنده متعهد است اعتراض وی را (چنانچه خلاف ادب و عرف و هنجارهای جامعه نباشد) در ذیل همان مطلب درج نماید .
چندی پیش هنگام گذر از یکی از محله های شهر با فرهنگمان ! دوستی را دیدم که تلفن همراه در دست ، در حال مکالمه و قدم زدن جلوی درب منزلش بود. به رسم ادب ایستادم وسلام و علیکی بجا آوردم و علت را جویا شدم . اشاره به مجتمع مسکونی بغلی کرد که چند ماشین نیروی انتظامی در مقابل آن بودند و با جدیت تمام در حال خم کردن دیش های ماهواره (ببخشید دجالواره) هایی بودند که بقیه همکاران زحمت جمع کردنش را کشیده بودند.
تعدادی از نمایندگان طرحی را تهیه کرده اند که در صورت تصویب، مدیران
ساختمان ها موظف می شوند به ساکنان واحدهای دارای ماهواره تذکر کتبی بدهند و
اگر ساکنان مذکور ظرف مدت یک ماه اقدام به جمع آوری ماهواره های خود
نکنند، مدیر ساختمان محکوم به جزای نقدی خواهد شد.
در این باره نکاتی چند قابل ذکر است:
1 - نمایندگان
کنونی مجلس شورای اسلامی، دستکم حدود سه سال سابقه قانونگذاری دارند.
البته تعدادی از آنها نیز که در دوره های قبل نیز در مجلس بوده اند، تجربه
بیشتری در این باره دارند. بنابراین انتظار می رود دانش حداقلی از الزامات
وضع قانون در جامعه را داشته باشند. چند نمونه از این الزامات اولیه و بدیهی عبارتند از:
برای "کارشناس" شدن ، نیازی به حضور در دانشگاه و طی کردن دروس مربوط به
رشته ای خاص نیست، احتیاجی به تجربیات کاری گسترده هم ندارید؛ فقط کافی
است یکی را در صدا و سیما داشته باشید و در یک برنامه تلویزیونی دقایقی را
در موضوع خاصی صحبت کنید ؛ دوستان رسانه ملی زحمت خواهند کشید و زیر اسم
تان خواهند نوشت: فلانی ، کارشناس فلان رشته!
این روال صدا و سیما و
مخصوصاً تلویزیون شده است که افرادی را با کم ترین صلاحیت های علمی و
تجربی مقابل دوربین می نشاند و آنها هم در یک موضوع از پیش تعیین شده ،
دقایقی حرف های صد در صد کلیشه ای می زنند که هیچ دردی از هیچ بنی بشری دوا
نمی کند جز تهیه کننده برنامه که پولش را می گیرد و آقا یا خانم به اصطلاح
"کارشناس" که قبل از برنامه به خانواده و فامیل و دوستان خبر داده در
فلان ساعت تلویزیون را روشن کنید و مرا ببینید. لابد به یکی هم گفته که
برنامه را ضبط کند تا خودش بعداً بارها و بارها به تماشای خود بنشیند!
مخصوصاً جوان هایی که معلوم نیست چگونه و کجا کارشناس شده و چه حرف های
مگویی دارند که برای یک ملت تازگی دارد!
در حالی که تمام مردم دنیا در انتظار فینال جام جهانی فوتبال میان دو تیم
آلمان و آرژانتین بودند، مردم کره شمالی، در انتظار برتری تیم کشورشان
مقایل پرتغال در فینال جام جهانی و قهرمانی در مسابقات بودند!
مردم کره
شمالی به اینترنت و ماهواره دسترسی ندارند و تنها منبع اطلاعاتشان تلویزیون
دولتی است که شدیداً تحت کنترل کیم یونگ اون - رهبر این کشور- است.
در یک
کلیپ که در یوتیوب منتشر شده است، مجری اخبار تلویزیون دولتی از نزدیک
بودن کره شمالی به کسب بزرگترین افتخار فوتبالی جهان خبر داده است. علاوه
بر این، او مدعی شده است که تیم کشورشان با پیروزیهای 0-7 مقابل ژاپن، 0-4
مقابل آمریکا و 0-2 برابر چین؛ از مرحله گروهی صعود کردهاست.
مدت زمان: 59 ثانیه
تمام مردم کره
شمالی فکر میکردند تیمشان در مقابل پرتغال بازی فینال را برگزار
خواهند کرد.
حالا که روزهای پایانی تابستان را پشت سر میگذاریم و بهزودی سروکلهی پاییز پیدا میشود، میخواهم یک پیشبینی بکنم!
شما
میدانید اعضای گشت ارشاد در پاییز و زمستان کجا میروند و چه کاری انجام
میدهند؟ چون میدانید در پاییز و زمستان کار گشت ارشاد خیلی خیلی کمتر
است و به چکمه محدود میشود! پس دیگر نیازی به حضور مستمر در مکانهایی
مثل خیابان، ساحل دریا، پاساژها، مراکز فرهنگی هنری و یا کنسرتها نیست و
مردم خودبهخود پوشش را رعایت میکنند تا سرما نخورند! اما تاریخ ثابت کرده
است که نیروی انتظامی بعد از ارشاد مردم در تابستان و اصلاح نحوهی پوشش،
در پاییز و زمستان به اصلاح پشتبامها روی میآورد و سعی میکند ارشاد را
روی امواج دنبال کند و تا میتواند ماهوارهها را جمع میکند. این کار
بویژه در سالهای اخیر که برخی شبکههای ماهوارهیی برنامههایی موزون برای
شب چله تولید میکنند، بیشتر شده است.
شاید بخوهید بدانید چرا
نیروی انتظامی هر دو طرح را با هم اجرا نمیکند. آیا کمبود نیرو دارد؟ خیر
نیروی انتظامی چیزی که زیاد دارد، ماشاءالله نیروست، ولی ظرافتی در کار
دوستان وجود دارد و آن این است که مردم یا باید در خیابان باشند و ارشاد
شوند و یا در خانه باشند و ارشاد شوند. ولی اگر در هر دو مکان ارشاد بشوند،
ممکن است سیخ و کباب با هم بسوزد. یعنی مردم یا باید از خیابان به خانه
پناه ببرند و ماهواره ببینند و یا ماهواره نداشته باشند و بیایند توی
خیابان بگردند! اینطوری است که همیشه یک گزینه فعال است تا مردم بیحوصله
نشوند، یعنی اگر در فصول سرد سال ماهواره نیست، بازار هست و در فصول گرم
اگر گشت ارشاد هست، ماهواره هم هست! حتا ممکن است امسال فیسبوک هم باشد و
اگر فیسبوک باشد و کسی از خانه بیرون بیاید، باید دستگیر بشود اصلا!
نمیشود که مسؤولین فیسبوک را آزاد کنند و باز مردم از خانه بیرون بیایند!
یا این یا آن! مردم نباید همه چیز را با هم بخواهند که! مسؤولین به فکر
سردی و گرمی مردم هستند و سالهاست راه اعتدال را برگزیدهاند، خیلی زودتر
از دکتر روحانی!
دیشب ماهواره همسایه داشت فلان برنامه رو نشون میداد...؛
خود شما چندبار
این جمله را به زبان آورده اید یا از زبان دوست و همکار شنیده اید و بعد
هم کلی با تمسخر خندیده اید؟
چند سالی است که این شوخی بی مزه بین
همه ما جریان دارد. مثل یک رازِ مگو که از قضا همه دنیا از آن خبر دارند و
تبدیل به یک شوخی تلخ شده است. گمان می کنم دیگر همه باید بپذیریم که تعارف
بس است.
کارشناسان
بعد از مطالعه بسیار به این نتیجه رسیدند که بهتر کردن برنامه های صدا و
سیما و افزایش تصاعدی تعداد کانالهای داخلی تاثیری در کاهش اشتیاق مردم به
دیدن کانالهای ماهواره ای نداشته است . بنابر این عزیزان فورا دست بکار شده
و پیشنهاد های جدیدی داده اند که در ادامه مطالب میتوانید مشاهده بفرمائید
.