اصولا عرصه‌ی انتخابات عرصه‌ی حرکات خودجوش است! برخی خودجوش نامزد می‌شوند، برخی خودجوش به نفع دیگری کنار می‌کشند، برخی خودجوش تا آخرش می‌مانند و برخی هم خودجوش راه می‌افتند پشت سر نامزد مورد نظرشان و شعار سر می‌دهند!
خوب می‌دانید این‌ها که مثال زدیم، هیچ‌کدام خودجوش نبودند، اصولا عرصه‌ی انتخابات عرصه‌ی خودجوشی نیست و همه چیزش روی حساب کتاب است و نمی‌شود به جمعیتی که هم‌زمان با ورود نامزد در ورودی وزارت کشور شعار می‌دهند و پرچم و پلاکارد و پارچه‌نوشته و کلاه آفتابی و کلمن و ساندیس و زیرانداز با خود دارند، جمعیت خودجوش گفت! این‌ها اتفاقا خیلی هم بی‌خودجوش هستند و حضورشان سرحساب کتاب است!
گاهی هم دیده می‌شود یکی از نامزدها به صورت خودجوش سر از همایش و سمینار و این چیزها درمی‌آورد و در کمال خودجوشی متنی پیراسته درباره‌ی آن همایش و یا سمینار در آستین مبارک دارد!
گاهی هم هنرمندان به صورت خودجوش و اتفاقی در کنار نامزدها رؤیت می‌شوند و حتا مثل استاد انتظامی تا لحظه‌ی ثبت‌نام نامزد مورد علاقه‌شان حرکت خودجوشانه را حفظ می‌کنند. ما هم باور می‌کنیم که ایشان وسط آن جمعیت دنبال کار اداری بوده‌اند!
به‌هرحال، طبق قوانین هرگونه حرکت خودجوش قبل از آغاز رسمی تبلغات قدغن است و حتا در زمان تبلیغات هم حرکات خودجوش که زیادی خودجوش هستند، نیاز به کسب مجوز و هماهنگی با بالا دارند.
خیلی می‌ترسم که این حرکات خودجوش کنترل نشود و آن‌قدر طرفداران جوزده بشوند که قضیه مثل شیر سر برود! در صورتی که عقل حکم می‌کند وقتی شیر در حال جوشیدن است، دائم هم بخورد تا سرریز نکند! پس توصیه می‌کنم که نامزدان عزیز روزی چند بار هوادارانشان را هم بزنند تا سرریز نکنند!
