سلام
از
اونجائیکه ما از وقتی بچه بودیم ، نمره 19/75 یک فاجعه بود و فقط بیست بود
که نشون میداد ما بچه ی درسخونی هستیم و در غیر اینصورت متهم به درس
نخوندن و صبح تا شب دنبال بازیگوشی بودن میشدیم ، بزرگتر هم که شدیم همیشه
به مقام اولی فکر میکردیم.
این
مورد ، خاص جناب ما نیست ها !!! اکثر ما ایرانی ها اول شدن رو جزو
اهدافمون قرار دادیم . بخصوص در صحنه های ورزشی که مردم و ورزشکاران به
کمتر از مدال طلا راضی نیستند و اگر احیانا بر اثر ناداوری ! یا مسمومیت
ناخواسته ی بازیکنان ! مدال نقره نصیبمون بشه اون موقع هست که یادمون میفته
مدال مداله دیگه . چه فرقی میکنه ؟ مهم به گردن آویختنش بود که آویختیم !
القصه ! با کمال تاسف و تاثر ، با خبر شدیم که کشورمون در یکی از صحنه های جهانی نتونسته مقام اول رو کسب کنه و دوم شده .
اشکال
نداره . این دوم شدن چیزی از ارزشهای بچه های ما و همینطور مسئولین عزیز
کم نمیکنه . خوب چیکار کنن ؟ تا جایی که میتونستن تلاششونو کردن. نشده دیگه
.
من
خواهشم از مردم همیشه در صحنه اینه که به حمایت و تشویق ادامه بدن تا
انشاء الله بتونیم در این رشته هم به مقام اول دست پیدا کنیم و کلی خوش
بحالمون بشه
در
ادامه مطالب ضمن معرفی مقام اول ، از مسئولین ، بخصوص مسئولین محترم !
خواهش میکنم با آنالیز کردن بازیکنان و مسئولین تیم برنده و همچنین نحوه ی
بازی اونها ، و با تلاش بیشتر و دعای خیر مردم ، سعی کنن هر چه زود تر
کشورمونو به سکوی اول برسونن . دستتون هم درد نکنه . خیلی هم ممنون