سلام
چند روز پیش روزنامه همشهری ویژه نامه ای چاپ کرده بود که بلافاصله بعد از توزیع ، از دکه های روزنامه فروشی جمع آوری شد. منتها قبل از جمع شدن ، حقیر توانستم یک نسخه از آن را به چنگ بیاورم ، مطلب جالبی بود و شاید حاوی بسیاری از ندانسته های ما مردم ! 
نمیدانم چرا جمع شد . شاید بخاطر سیاه نمایی! عکس ویژه نامه مذکور را در ادامه مطلب آورده ام ، بنظر شما واقعا چنین کاری لازم بود ؟
نمیدانم آیا واقعا بی میلی جنسی در میان خانمهای ایرانی شایع است یا نه ، ولی این را میدانم که عامل بیش از 80 درصد از طلاقهای زوجین ، مستقیم یا غیر مستقیم ، به نارضایتی جنسی زن و شوهر از همدیگر برمیگردد. خانمهای محترم لطفا جبهه نگیرند و نگارنده را به طرفداری از رجال متهم نفرمایند . منظور من عنوان خبر نیست.
منظور اینست چرا هیچ حرفی در باره برخی از مشکلات نباید زده شود ؟ آیا اینطوری آن مشکل خود بخود حل می شود؟ چرا برخی از مسئولان حتی از حرف زدن در مورد خاصی طفره می روند ؟ مردم از کجا باید اطلاعات اینچنینی را کسب کنند ؟ از ماهواره ؟ از اینترنت ؟ یا از مسافرتهای گاه و بیگاه به تایلند و ارمنستان و کوشی آداسی و کسب تجربه؟؟؟؟؟؟
راستش را بخواهید نگارنده خود به تازگی متوجه شده است که تولد بچه به علت این نیست که یک لک لک بزرگ و مهربان آن را از آسمان می آورد و در دامان مادر می اندازد! 
اگر خانمها و آقایان کشورمان در مورد جنس مخالف اطلاعاتی ندارند . تقصیری متوجه آنها نیست چون منبع دریافت اطلاعات صحیح نداشته اند و هر گونه صحبت از چنین مواردی در دوران کودکی به پس گردنی ! و در دوران بزرگتری ! به چشم غره رفتن و اتهام بی چشم و رویی و احیانا "چشم سفیدی!" منجر می شده است .
سوالم اینست :
آیا حرف نزدن در مورد آمار واقعی معتادان در کشور ، تعداد آنها را کاهش داده است ؟
آیا سکوت و عدم ارائه هرگونه آمار و یا آموزش در مورد بیماریهای جنسی ، باعث کاهش روند پیشرفت آن در کشور است؟
آیا مخفی کردن تعداد دیشهای ماهواره و بایکوت کردن آن و انکار تعداد واقعی استفاده کنندگان از ماهواره ، باعث شده است که مردم ماهواره نگاه نکنند و برای برنامه های شبکه ی یک صف بکشند ؟
آیا حرف نزدن در مورد ضرری که پارازیت ها بر سلامت مردم دارد باعث می شود مردم مریض نشوند ؟
آیا مخفی کردن آلوده بودن برنجهای وارداتی به فلز های مضر ، باعث می شود که سرطان از مصرف کنندگان این برنج ها و ایضا ادارات بازرگانی و استاندارد خجالت بکشد و گریبانگیر مردم همیشه در صحنه نشود؟
آیا مخفی کردن و انکار وجود فساد در ادارات باعث میشود که برخی کارمندان خودشان از رشوه گرفتن خسته شوند و بروند پی کارشان ؟
آیا پاک کردن صورت مسئله کوتاهترین و آسانترین راه حل مسئله است ؟
آیا میدانید کسی را که خوابیده است به آسانی می توان بیدار کرد ولی بیدار کردن کسی که خود را به خواب زده است غیر ممکن است ؟
امیدوارم بعضی از مدیران سفید نما را خدا بیدارشان کند، ما که دیگه بریدیم . الهی آمین
خبرنگار قاره ای
