سلام
نیمه شعبان بر پیروان راستین حضرت ولی عصر مبارک باد .
امروز نیز چون سالهای گذشته ، شاهد برگزاری مراسمی در نیمه ی شعبان بودیم که علی الظاهر نامش شادیست !
بله ! اشتباه تایپی نبود ! نامش شادیست . اما.........
اما آنچه که مردم عادی کوچه بازار از این شادی حس کردند فقط اذیت نام دارد و بس!
مراسم بسیار وزینی در مساجد و محافل دینی برگزار شده بود که بنده هم در یکی از این مجالس شرکت کردم و از هنر هنرمندان و خطابه ی سخنوران بهره ی بسیار بردم . اما در سر هر کوی و برزن بساطی بپا شده است که به شادباش این زاد روز فرخنده ، مایعات رنگارنگی بنام شربت توزیع شود .
این کار فی نفسه خوب است و نشان از ارادت مردم به آن امام همام دارد. اما آیا امام زمان راضیست که مردم عادی دقایق متمادی پشت ترافیک بوجود آمده این محل ها منتظر بمانند ؟ بستن راه مردم و ایجاد اختلال در عبور شهروندانی که شاید برخی از آنها نیاز به گذر فوری از این معبر دارند اسمش اگر هم شادی باشد نتیجه اش تضییع حقوق دیگران است .
اکثر افرادی که شربت میخوردند بلافاصله ، لیوان یکبار مصرف را از پنجره ی خودرو به بیرون پرتاب می کردند و چهره ای بسیار کریه به معابر عمومی شهر داده اند . آیا این نشانه ی انتظار فرج است ؟
برخی از رانندگان که خیلی بیشتر از بقیه احساس با فرهنگی می کردند ، لیوان کلیه سرنشینان خودرو را جمع آوری و آنها را بصورت یکجا در خیابان می ریختند . این انتظاریست که از منتظر می رود ؟
موسیقی هایی پخش شد که هر چند بهانه اش شادی بود اما بیشتر از آنکه نشانگر خوشحالی مردم باشد انسان را بیاد کنسرت های موسیقی میاندازد که فقط یکبار مجوز پخش دارند . مطمئنم که اگر کسی از این موسیقی ها (آنهم با آن صدا) در روزهای عادی (یا در خودرو) استفاده کند مشمول لطف برادران نیروی انتظامی قرار خواهد گرفت .
صدای گوشخراش باند های به این گندگی !!!! از صبح تا غروب روی اعصاب مردم رژه رفت و یکی از دوستان که مادرش مریض بود و یکی از این بساطها درست روبروی خانه شان صدای کر کننده موسیقی (بلا انقطاع) پخش می کرد ، زمانی که بدلیل وخامت حال مادرش به برگزار کنندگان اعتراض کرد ، بی دین و مخالف امام زمان قلمداد شد و نزدیک بود کتک بخورد . مادرش را با مشقات بسیار از طبقه چهارم پایین آورده و به خانه یکی از بستگان در یکی از روستاهای اطراف برد در حالی که زیر لب از امام زمان می خواست که مسببین این ناراحتی مادرش را نبخشد!
سخن آخرم با برخی از خدمت کنندگان در این مراسم است (از بقیه عذر می خواهم) :
دین اسلام فقط روز عاشورا و نیمه ی شعبان نیست . مطمئنا قلب رئوف امام زمان نیز از دیدن لباسهایی که در این مراسم پوشیده بودید و مدل موهایی که درست کرده بودید و مسیر نگاهتان که با دنبال کردن آن عرق شرم بر چهره انسان می نشست بدرد آمده است . پوشیدن شلوار فاق کوتاه و متعاقبا پیدا شدن برخی از قسمتهای بدنتان ، شاید برای شما امری بسیار دلچسب باشد و احساس مدلینگ روی استیج را به شما بدهد ، اما دیدنش برای من باعث شده بود که همان شربتی را که خورده بودم بالا بیاورم.
در آخر اینکه آیا فکر نمیکنید اینهمه هزینه برای ایجاد شادی که منجر به آزار برخی دیگر شد ، امکان نداشت صرف کاری شود که قلب امام زمانمان را شادتر کند ؟ کمی فکر کنید ...
شهروند
