عید نوروز مقطعی خاص از سال برای ایرانی ها است زیرا بعد از یک سال کار، فرصتی پیدا می کنند که با فراغ بال بیشتر در کنار خانواده خود باشند و تعطیلات خود را با مسافرت و دیدن آشنایان و یا رفتن به مناطق تفریحی و دیدنی کشور بگذرانند اما گویا عید سال 92 شبیه دیگر عیدها نخواهد بود و این اقتصاد است که همه چیز را تعیین خواهد کرد.
در این روزها دولت شواهد بیشتری از عزم جدی خود برای اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها رو می کند و این اتفاق که با جهش قیمت سوخت مواجه می شود یکی از مهمترین تاثیرات خود را روی عید نوروز مردم خواهد گذاشت. اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه بدون آماده کردن شرایط مطمئنا زلزله ای در بازار بپا خواهد کرد و این می تواند از سفره هفت سین گرفته تا مسافرت های آخر سال، همه و همه را متحول کند.
جالب اینکه خبرهای مثلا خوش دولت در زمینه اقتصاد نه تنها دردی از دردها درمان نمی کند بلکه مردم را ناامیدتر نیز می کند. حتی اعلام زمان و مبلغ پرداخت عیدی کارمندان دولت نیز که زمانی خبری هیجان انگیز و خوش بود حالا به جای مژده بودن، آب سردی است بر پیکر خانوارها که با این مبالغ آیا می توانند تعطیلات نوروز خود را سپری کنند؟
خبری که قرار بوده خوش باشد را رحیم ممبینی معاون بودجه معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور اعلام کرده: «عیدی امسال کارمندان دولت و بازنشستگان کشوری به مبلغ 402 هزار و 500 تومان خواهد بود که همزمان با حقوق بهمنماه به حساب آنان واریز میشود.»
هر چند متن این صحبت نوید واریز یک پول جدید به حساب کارمندان ایرانی است ولی برای هیچ خانواری نمی توان آن را خبر خوش دانست زیرا با نزدیک شدن به انتهای سال و بالاتر رفتن قیمت ها چگونه یک خانواده حداقل دو نفره می تواند با عیدی 402 هزار و پانصد تومانی برای خود تعطیلاتی داشته باشد که خستگی یک سال را از خودش دور کند؟ قیمت متوسط آجیل و اقلام سفره هفت سین چقدر خواهد شد؟ قیمت میوه امسال تا کجا پیش خواهد رفت؟ با جهش قیمت سوخت، قیمت بلیت های مسافرتی چقدر خواهد شد؟ قیمت بنزین به لیتری چند تومان خواهد رسید؟ و صدها سوال دیگری که همه در کلمه "قیمت" مشترک هستند، با اعلام این خبر توسط دولت، در ذهن مردم مرور می شود. ولی آیا این است دغدغه ای در شان مردم ایران در عید نوروز؟
همه این دغدغه ها شاید فضایی را برای سرپرستان خانوار بسازد که به جای از تن به در کردن خستگی یک سال گذشته در عید نوروز، بهار خود را با فشار و استرس رقم و پول و ترس از آمدن مهمان و درخواست خانواده برای مسافرت آغاز کنند و سالی که نکوست از بهارش پیداست.