فرق«میلیاردی ها» با «ریالی ها» چیست؟
از کجا می گیرند این همه تسهیلات را؟ 
ما که برای گرفتن وام دو،
سه میلیونی و حتی کمترش هم مانده ایم،
چطور وقتی بانک می خواهد یک میلیون
وام به ما بدهد، پدرجدمان را در می آورد و اگر اندک تاخیری در بازپرداخت
اقساط اندک ما باشد، فورا ریال به ریال حساب از حساب ضامن کسر می کند آن هم
بی آن که اطلاع بدهد؟؟؟
چطور ...............
چطور به از ما بهتران آن قدر می دهد که اصل آن را هم نمی تواند پس بگیرد، مگر وثیقه نمی گیرد؟ مگر ضامن نمی گیرد؟ پس چگونه است که گیرندگان تسهیلات که سرمایه هاشان به آلاف و الوف رسیده است از پرداخت آن ابا می کنند و خم هم به ابرو نمی آورند و آن قدر پررو هستند که وقتی یک روزنامه، میزان بدهی یکی از آن ها را ۱۸۰میلیارد تومان نوشته بود به آقا برخورد که لااقل می نوشتی هزار و هشتصد میلیارد تومان!
آن یکی هواپیمای اختصاصی دارد و سومی، در بورس کشورهای دیگر سرمایه گذاری می کند و چهارمی بانک و شرکت های فولاد و هواپیمایی و ... را می بلعد، اما پول گرفته را هنوز پس نداده اند تا مجلس وزیر اقتصاد را فرا بخواند و با کارت زرد جریمه کند.
انگار زور وزیر کشتی گیر و گوش شکسته اقتصاد هم به این ها نمی رسد، آقای احمدی نژاد هم هرازگاهی، از فهرست اسامی می گوید که هفت سال است در جیبش مانده است و به قاعده اگر درست سیاهه کرده باشد باید هر روز بر آمار آن افزوده شده باشد خیلی هم افزوده شده باشد!...
حالا به این ها اضافه کنید، خبرهایی که هر روز به گوش مردم می رسد، از دریافتی های میلیاردی جماعت فوتبالیست و پاداش های چند صد میلیونی مدیرانی که در بازار انحصاری یکه تازند!؟!
آن وقت چگونه توقع داریم که خیلی از مردم با متر و معیار ما حرکت کنند و دست از پا خطا نکنند؟ چطور باید آنان را قانع و یا لااقل توجیه کرد که فکر کردن به این مسائل هم ناشایست است؟
... لطفا یکی جواب بدهد!
