عصر ایران - آقای دکتر محمود احمدی نژاد رییس جمهوری کشورمان در اجلاس
توسعه و محیط زیست ریو+20 در شهر ریودوژانیرو برزیل شرکت کرد و علی رغم
حواشی فراوان در این اجلاس سخنرانی کرد و برای اصلاح وضع جهان 7 راهکار
پیشنهاد داد.
در 7 سال گذشته این نخستین بار نیست که رییس جمهوری
کشورمان در اجلاس های مختلف بین المللی برای بهبود و اصلاح مدیریت جهانی
راهکار ارایه می کند .
البته کسی با نفس این عمل مشکلی ندارد ، اما نکته در اینجاست که در بسیاری از موارد راهکارهای ارایه شده برای اصلاح و بهبود وضعیت جهان راه فراری برای کتمان یا نادیده گرفتن مشکلات بغرنج داخلی کشورمان شده است و از سوی دیگر در بسیاری از موارد دولت محترم خلاف جهت همین راهکارها در فضای سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی داخل کشورمان حرکت می کند.
دولت آقای احمدی نژاد از ابتدای استقرار خود هم در عرصه داخلی و
هم در عرصه بین المللی شعار " مهرورزی " می دهد ، اما آیا واقعا دولتین
نهم و دهم در طول 7 سال گذشته اجرای این شعار را سرلوحه فعالیت های خود در
داخل کشور قرار داده است؟
اصلاح مدیریت جهان امر خوبی است و همه
مردم جهان و عموم فعالان جهان در این مسیر در حرکت هستند و بیشتر
سیاستمداران جهان هم این ادعا را دارند که به دنبال تحقق این مهم هستند ،
اما نکته در این است که دولت یا دولت هایی باید جلودار این مساله باشند که
الگو ونمونه ای کوچک از آن "دنیای اصلاح شده "را در کشور خود به مورد اجرا
گذاشته اند و نتایج مثبت و عملی از آن گرفته اند ، در حالی که صاحب این قلم
بر این گمان نیست که دولت آقای احمدی نژاد در این زمینه کارنامه مثبتی از
خود به جا گذاشته باشد.
برای اثبات این مدعا کافی است مشکلات بی
شمار و روزافزون مردم ایران در عرصه های گوناگون اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی
، فرهنگی ، آموزشی ، بهداشتی و محیط زیستی را لیست کنیم و از آقای احمدی
نژاد بپرسیم :
1- آیا دولتی که هنوز علی رغم دهه ها برنامه ریزی و صرف هزینه و ارایه
راهکار و اجرای طرح ضربتی و ... در عمل نه تنها گرهی از مشکل "آلودگی هوای
کلان شهرها"ی خود باز نکرده و سهل است که این مشکل با مشکلات جدیدی چون ریز
گردها و دیگر ذرات معلق در هوا تشدید نیز شده است ، آیا می تواند ادعای
کارآمدی داشته باشد که مشکلات جهان را حل کند؟!
البته به حق باید
گفت در مساله آلودگی هوا تنها دولت آقای احمدی نژاد مقصر نیست بلکه این
مشکلی مزمن است که از دهه های قبل به این دولت منتقل شده است و دولت های
پیشین نیز در ایجاد آن سهم دارند ، اما باید این سوال را نیز مطرح کرد که
در 7 سال گذشته برای حل ریشه ای این معضل چه برنامه مدون و منسجمی از سوی
دولت به مورد اجرا گذاشته شده و حاصل آن چه بوده است؟
2- دولتی که
قادر نیست قیمت کالا و خدمات را در بازار داخلی مهار کند و "تورم و گرانی"
کمر اقشار مختلف مردم را شکسته است ، چگونه می تواند ادعای مدیریت جهانی
داشته باشد؟ گرانی 2 تا 3 برابری قیمت برخی اقلام مواد غذایی و گرانی افسار
گسیخته و روزانه مواد غذایی و دیگر کالاها و خدمات ، افت محسوس و فاحش
ارزش ریال در برابر دیگر ارزهای خارجی در سال گذشته و تصمیمات نادرست دولت
در زمینه اقتصادی و مقاومت لجبازانه دولت بر روی این تصمیم ها علی رغم
توصیه و هشدارهای کارشناسان اقتصادی صدمات جبران ناپذیری به اقتصاد کشور
وارد ساخته است. ( به عنوان مثال می توان به مساله کاهش سود سپرده های
بانکی علی رغم تورم بالا اشاره کرد که سبب خارج شدن نقدینگی های مردم از
بانک ها شد و این مساله به باور بسیاری از کارشناسان اقتصادی سبب ایجاد
صدمات فراوانی به سیستم اقتصادی کشور شد.)
3- دولت آقای احمدی نژاد
در 7 سال گذشته چه طرح و برنامه جامعی برای کاهش معضلات مختلف و بی شمار
اجتماعی همچون" اعتیاد" که متاسفانه یکی از مهم ترین نگرانی ها و دغدغه ها و
معضل اکثریت قریب به اتفاق خانواده های ایرانی است ، ارایه کرده است . غول
اعتیاد امروزه برای بسیاری از خانواده های ایرانی یا یک معضل است یا اینکه
سبب نگرانی بسیاری از خانواده ها است. دسترسی سریع و آسان به مواد مخدر و
کاهش سن مصرف آن امروزه یکی از دغدغه های جامعه ایرانی است به نحوی که
بسیاری از خانواده ها نگران آن هستند که فرزندان نوجوان شان آلوده به این
بلای خانمان سوز شوند.
جناب دکتر! لطفا راهکاری هم برای حل این بلیه پیشنهاد کنند.
4-
"بیکاری" امان مردم را بریده است. بسیاری از خانواده های ایرانی با این
معضل دست به گریبانند و این معضل سبب شده تا امید به آینده در میان بسیاری
از جوانان کاهش یابد . بسیاری از جوانان وقتی می بینند حتی در صورت تحصیل
در دانشگاه به سختی می توانند از قبل تحصیل شان شغل مناسب با درآمد مکفی
داشته باشند آیا انگیزه ای برای ادامه تحصیل می یابند؟ اگر آقای احمدی
نژاد که برای حل مشکلات جهان راهکارهای هفتگانه پیشنهاد می کند برای این
مشکل داخلی هم نسخه ای بیچید مزید امتنان خواهد بود.
5- دولت محترم
در 7 سال گذشته چه برنامه یا طرح جامعی برای کاهش روند "مهاجرت" ( به ویژه
مهاجرات نخبگان و تحصیلکردگان ) از کشور داشته است ؟ آیا مهاجرت سالانه
دهها هزار ایرانی تحصیلکرده یا سرمایه دار به خارج صدمه ای اساسی و بزرگ به
کشور وارد نمی کند ؟ آیا این صدمه و زیان نیست که کشور ما امروز یکی از
کشورهای مهاجر فرست جهان است و به ماشین تولید نیروی کار متخصص بسیاری از
کشورهای مرفه و برخوردار تبدیل شده است؟
6- آقای احمدی نژاد
تحصیلکرده رشته ترافیک است و کم ترین انتظار از ایشان این است که برای معضل
دیرپای " ترافیک سنگین" در تهران و برخی دیگر از کلان شهرها راهکاری قابل
اجرا ارایه دهد تا روزانه ساعت ها وقت هر شهروند ساکن در تهران و دیگر
کلان شهرهای کشور در راهبندان های شهری هدر نرود. بر این مشکل معضل پارک
کردن خودرو در اماکن عمومی سطح شهر را نیز بیفزایید.
7- وزیر بهداشت
اخیرا اعلام کرد که مردم ایران قریب به 70 درصد از هینه درمانی خود را می
پردازند . پس از پاکستان ، ایران دومین کشوری است که سهم پرداخت شهروندان
از هزینه های درمانی شان این قدر بالا است . دولت در 7 سال گذشته چه
اقداماتی برای کاستن از سهم بیمه شوندگان برای پرداخت هزینه های درمانی
انجام داده است ؟ این مهم از این زاویه اهمیت بیشتری دارد که یکی از
شعارهای اصلی آقای احمدی نژاد " عدالت " بوده است و طبیعی است که یکی از
شاخص های مهم " عدالت اجتماعی " مقوله درمان و بهداشت ارزان و در دسترس
است.
اگر آقای دکتر احمدی نژاد فقط برای همین هفت مشکل داخلی
راهکارهایی عملیاتی داشته باشد و بتواند توفیق ولو نسبی در این راه کسب کند
، آنگاه حتماً جهانیان از راهکارهای ایشان برای حل مشکلات جهان استقبال
خواهند کرد و الا از این سر دنیا کوبیدن و به آن سر دنیا رفتن و ادعای این
که راهکار آورده ایم ، برای مردم نان و آب نمی شود!
