90)باید فراموشت کنم

باید فراموشت کنم   ،                     چندیست تمرین می کنم

 

من می توانم، می شود   ،             آرام تلقین می کنم

 

با عکس های دیگری   ،                 تا صبح صحبت می کنم

 

با آن اتاق خویش را   ،                   بیهوده تزئین می کنم

 

سخت است، اما می شود   ،         در نقش یک عاقل روم

 

شب نه دعایت می کنم   ،             نه صبح نفرین می کنم

 

حالم؟ نه اصلا خوب نیست   ،        تا بعد بهتر می شوم

 

فکری برای این دل                   تنهای غمگین می کنم

ادامه این شعر زیبا رو در ادامه مطلب مطالعه بفرمائید

از جنب و جوش افتاده ام   ،            دیگر نمی گویم به خود:

 

وقتی عروسی می کند                   آن می کنم این می کنم

 

این درد سرد بی کسی   ،               بر شانه جا خوش کرده است

 

از روی عادت دوستی   ،                  با بار سنگین می کنم

 

هرچه دعا کردم نشد   ،                  شاید کسی آمین نگفت

 

حالا تقاضای دلی   ،                        سرشار از آمین می کنم

 

نه اسب ، نه باران ، نه مرد    ،         تنهایم و این دائمی ست

 

اسب حقیقت را خودم   ،                  با این نشان زین می کنم

 

یا می برم یا باز هم   ،                     نقش شکستی تلخ را

 

در خاطرات سرخ خود   ،                 با رنج آذین می کنم

 

حالا نه تو مال منی   ،                    نه خواستی سهمت شوم

 

این مشکل من بود و هست  ،        در عشق گلچین می کنم

 

کم کم ز یادم می روی   ،              این روزگارو رسم اوست

 

این جمله را با تلخی اش  ،             صد بار تضمین می کنم