381) برسد به دست دکتر حسن روحانی ......

جناب  آقای رئیس جمهور سلام. مبارکا باشد. امیدوارم حالتان هم خوب باشد. من فقط یک چند تا خواهش کوچک دارم و رفع زحمت میکنم.

آقای رئیس جمهور، میخواهم بگویم اگر یک وقت حس کردید مملکت خیلی به یک چیزی احتیاج دارد، فوری استرس نگیرید. بنشینید با خودتان سر حوصله فکر کنید، اگر دیدید نمی شود اصلن مهم نیست. اصلن لازم نیست وعده سر خرمن بدهید. این را الان میگویم چون وعده سر خرمن اعتیاد آور است. هم برای شما هم برای ما. وعده سر خرمن ندهید. ما هم هیچ اعتراضی نمیکنیم. البته چون به وعده سر خرمن عادت داریم ممکن است بعد از یک ماه که وعده سر خرمن بهمان نرسد کمی خماری بکشیم ولی شما خودش را ناراحت نکن. ما هم اصلا توقعی نداریم. سر فرصت هر کاری را که توانستی بکن. دستت هم درد نکند.

آقای رئیس جمهور ...

آقای رئیس جمهور، لطفن کم حرف باش. خواهش میکنم. دیده ای راننده تاکسی که رادیو را خاموش میکند یکهو چه سکوت خوبی می شود؟ چقدر اعصاب آدم آرام می شود؟ دیده ای آدم چه آخیشی میگوید؟ شما هم کم حرف باش. به خدا نسبت یه نوع خاصی از حرف زدن ها هیستریک شده ایم. اگر جایی ازت خواستند سخنرانی کنی لازم نیست همه حرف های توی دلت، همه غم های زندگی ات، همه خاطرات و آرزوهایت را توی همان سخنرانی جا بدهی. میدانم ممکن است خوشت بیاید ولی خب تو که گوینده آنتن آزاد رادیو نیستی.

آقای رئیس جمهور، با دیگران مشورت کن. با دیگرانی که کمی با خودت متفاوت باشند. ننشین با خودت فکر کن، خودت آسمان ریسمان بباف، خودت دلیل بیاور، خودت دفاع کن، خودت عمل کن، خودت شکست بخور، بعد خودت باز دفاع کن... اگر یک وقت کسی چیزی گفت ناراحت نشو. بهت بر نخورد. قهر نکن. دعوا نکن. با پیشانی نرو توی دماغ طرف. من درک میکنم که خودت دست تنها نمیتوانی مملکت را اداره کنی. خودت هم درک کن.

آقای رئیس جمهور، ما نمیخواهیم کره ماه برویم، ما نمیخواهیم همه چیز مجانی باشد، ما نمیخواهیم اینجا بشود کانادا، ما نمیخواهیم همه دنیا به ما تعظیم کنند، ما نمیخواهیم همه مان با هم برابر باشیم، ما همینکه کسی از مریضی و بی دارویی نمیرد خوشحالیم، همینکه نبینیم همکارمان برای اجاره خانه اضافه کاری میکند خوب است. همینکه به کسی تجاوز نکنند، کسی کسی را روز روشن نکشد، کسی کلیه نفروشد خوب است.

آقای رئیس جمهور، یک کتاب بود ما دبیرستان بودیم در آمد. مضمونش این بود که قورباغه ی بزرگ تر را اول قورت بده و اینها، انشاالله وقتی رفتید سر دفتر و دستکتان یک نسخه اش را می فرستم برایتان. خلاصه اش این میشود که بنشینید سبک سنگین کنید ببینید چه کاری مهم تر است، اورژانسی تر است واجب تر است، سخت تر است، اول آن را انجام بدهید بعد بقیه را. ساده است، نیست؟

آقای رئیس جمهور، من تا به حال رئیس جمهور نبودم، بابایم هم نبوده، نمیتوانم تصور کنم چقدر رئیس جمهور بودن سخت است ولی لطفن رئیس جمهور خوبی باش. ما هم بچه های خوبی هستیم. میدانی که، سر و کارت بیشتر با ما 20 تا سی چهل ساله هاست. ما دیگر جنس حرف را میشناسیم. هفت خط شده ایم. از جمله اولت می فهمیم که میخواهی دبه در بیاوری، میخواهی وعده بدهی، میخواهی حرف خوب بزنی... خلاصه که اگر قابل بدانید یک چیز هایی حالیمان می شود ما هم.

در آخر امیدوارم مملکت را خوب اداره کنید. یا حداقل معمولی. کاری چیزی داشتید در خدمتیم.

خدا پشت و پناهتان

25.3.1392   الهام کاظمی

برگرفته از وبلاگ زیبای خانم الهام کاظمی