رئیس جمهور ایران که فرصت مصاحبه با هیچ رسانه‌ی خارجی را از دست نمی دهد، در غریب به اتفاق این مصاحبه ها به گونه ای از وضع اقتصادی مردم ایران تعریف کرده که مردم اروپا خواهان مهاجرت به ایران شده اند! معاون اول وی نیز چند روز پیش درافشانی نموده اند که وضع اقتصادی مردم خوب است!
در پی این صحبت ها ما دچار جنون گاوی شده ایم که اگر ما «مردم» هستیم، چرا وضع‌مان خوب نیست؟! و اگر ما «مردم» نیستیم، پس آن «مردم»ی که وضعشان خوب است، که و کجا هستند؟!
در پی طرح این سئوال فلسفی متوجه شدیم که غرض از مردم، مردم نیست، بلکه مردم است! یعنی «مردم» حروف اختصاری افرادی است که واقعا وضعشان خوب است و رئیس جمهور و معاون اولش در مورد آنها صحبت کرده است؛ بنابراین به رمزگشایی از مردمی که رئیس جمهور در موردشان صحبت کرده می پردازیم:
مردمی که وضعشان خوب است عبارتند از:
مردمی که وضعشان خوب است عبارتند از: میم اول، را، دال و میم آخر!
میم اول:
البته واضح و مبرهن و آشکار است که هیچ کسی جز «مشایی» نمی تواند باشد. شکر خدا وی که با جن و انس و عالم علیا و سفلا توامان در ارتباط است، حال و روزش بسیار خوب است و توپ تکانش نمی‌دهد!
راء:
بی گمان «رحیمی» معاون اول رئیس جمهور است. بهرحال اگر پرونده بیمه و دیگر شایعات پیرامون نامبرده را نیز لحاظ نکنیم، حقوق و مزایای معاون اولی به قدری هست که وضعش خوبه خوب باشد! تازه اگر اضافه کار و حق ماموریت های 24 ساعته ایشان در سفرهای استانی را نیز لحاظ کنیم، می بینیم که واقعا وضع ایشان بسیار خوب است و شکر خدا ملالی نیست جز چاپ آثار خوشنویسی اش که آن هم در ماه گذشته به سرانجام رسید!
دال:
به گفته شاهدان عینی! دال برگرفته از «داماد احمدی نژاد» است که به همراه عروس ایشان جزو افرادی هستند که وضعشان بسیار خوب است و به همراه مادر زن و مادرشوهرشان در تمام سفرهای بین المللی ـ از نیویورک گرفته تا کاراکاس ـ همراه رئیس جمهور هستند. بدیهی است که سفر نیویورک و اقامت در هتل 5 ستاره‌ی لوکس آن از عهده هر کسی بر نمی آید. بنابراین وضع خانواده رئیس جمهور بسیار خوب است که می توانند در اینچنین هتل هایی که عموما پنجره شان رو به ساحل باز می شود، اقامت کنند! (فکرشو بکن؛ صبح که از خواب پا میشه، مثل یه غنچه وا میشه! میره کنار پنجره، چه صحنه‌ها تماشا میشه!)
میم آخر:
البته نیازی به گفتن ندارد و پر واضح و ناگفته پیداست که میم آخر هیچکسی جز «محمود احمدی نژاد» نمی‌تواند باشد که شکر خدا با ارائه راهکارهای جهانی توانسته است ایران را به جایی برساند که به گفته خودش، کشورهای دیگر برای حل مشکلاتشان توسط ایران، زنبیل گذاشته اند! بنابراین لابد حق مشاوره خوبی از دیگر کشورها دریافت می کند و وضعش بسیار خوب است.
خدا این وضع خوب را از این مردم نگیرد؛ اما کاش وضع آن مردم هم خوب بود!
